Ustawodawca przewidział, że każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin (art. 130 § 2 kodeksu pracy). Jeżeli zatem święto określone w ustawie o dniach wolnych od pracy przypada w dzień, który dla danego pracownika jest dniem wolnym z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy (zazwyczaj jest to sobota) to pracodawca jest zobowiązany do udzielenia innego dnia wolnego od pracy w okresie rozliczeniowym. W roku bieżącym taka sytuacja miała miejsce 1 stycznia, który przypadł właśnie w sobotę.
Z powyższego wynika wprost, że za święto przypadające w niedzielę pracownikowi nie przysługuje inny dzień wolny od pracy. Wyjątek stanowi sytuacja, w której niedziela jest dla pracownika dniem pracy. Wtedy zastosowanie znajdzie art. 15111 § 1 kodeksu pracy – pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w art. 15110 (dopuszczalność pracy w niedziele i święta) pkt 1–9 i 11 oraz w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1519b (o ograniczeniach w wykonywaniu pracy w placówkach handlowych w niedziele i święta i inne dni), pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy:
- w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli;
- w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.
Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie we wskazanym terminie dnia wolnego pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w niedzielę lub święto.
Do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę.