Art. 41 kodeksu pracy zabrania pracodawcy wypowiadania umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Oznacza to, że pracodawca, co do zasady, nie może w trakcie takiej nieobecności pracownika złożyć oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Trzeba jednak pamiętać, że jeśli dojdzie do złożenia takiego oświadczenia, to jest ono skuteczne, ale dokonane z naruszeniem przepisów prawa o wypowiadaniu umów o pracę. Stosownie do dyspozycji art. 61 § 1 zd. 1 kodeksu cywilnego złożenie oświadczenia woli innej osobie następuje z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Nie ulega wątpliwości, że oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę może dotrzeć do pracownika w okresie, w którym z przyczyn usprawiedliwionych jest on nieobecny w pracy. Stanie się ono skuteczne w dacie, w której powstała możliwość zapoznania się przez pracownika z jego treścią.

Wspomniane oświadczenie wywoła zatem skutek w postaci rozwiązania stosunku pracy, o ile nie zostanie ono podważone jako złożone z naruszeniem przepisów prawa. Dlatego też błędne jest stanowisko uznające, iż złożenie przez pracodawcę w okresie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy nie wywołuje żadnych skutków prawnych.