Wykwalifikowana i doświadczona kadra pracownicza stanowi jeden z najistotniejszych, jeśli nie najistotniejszy, element sprawnie funkcjonującego przedsiębiorstwa. Dlatego też ich ciągły rozwój i poszerzanie wiedzy oraz umiejętności odbywa się zarówno w interesie samych pracowników, jak i pracodawców. Pracodawca ma nawet obowiązek ułatwiania pracownikowi podnoszenia jego kwalifikacji zawodowych, czyli zdobywania lub uzupełniania wiedzy i umiejętności, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Wartość świadczeń finansowanych przez pracodawcę w związku z podnoszeniem przez pracownika kwalifikacji zawodowych stanowi przychód pracownika. Korzysta on jednak ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Przepisy, o których mowa w przytoczonej normie, to przede wszystkim regulacja kodeksu pracy dotycząca podnoszenia kwalifikacji z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy (art. 1031 – 1035 kodeksu pracy). Tym samym, jeżeli pracodawca przyzna pracownikowi dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryje opłaty za kształcenie, to ich wartość korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Reguły te dotyczą zarówno sfinansowania, jak i dofinansowania pracownikom kosztów kształcenia.
Na podstawie powyżej przywołanych regulacji trzeba przyjąć, że pracownik, który z własnej inicjatywy podejmie naukę języka obcego, będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od świadczeń, które w związku z taką edukacją otrzyma od pracodawcy. Tak się stanie nawet wtedy, gdy język ten jest mu przydatny w pracy albo rozszerzy jego kompetencje, z czego skorzysta także pracodawca (np. będzie możliwe pozyskanie kontrahentów na dotychczas niedostępnych rynkach).
Na zakończenie warto dodać, że ze zwolnienia od opodatkowania korzystać będzie również świadczenie otrzymywane przez pracownika, który rozpoczął podnoszenie kwalifikacji zawodowych z własnej inicjatywy, a dopiero w późniejszym czasie pracodawca wyraził zgodę na naukę oraz udzielił mu pomocy finansowej.