Wielu pracowników wykorzystuje swój urlop wypoczynkowy w okresie wakacyjnym. Niektórzy korzystają w uroków Bałtyku, inni wybierają góry, a jeszcze inni zagraniczne wyjazdy. Są również tacy, którzy spędzają urlop wypoczynkowy w domu albo na działce. Niezależnie od wybranej formy spędzania czasu w okresie urlopu, pracodawcy mogą przewidzieć dla pracowników specjalne świadczenie stanowiące dofinansowanie do wypoczynku.

Co do zasady wszelkie świadczenia uzyskane przez pracownika od pracodawcy stanowią dla niego przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Jednak w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewidział wyjątki od tej zasady. Jeżeli pracownik uzyska świadczenie wymienione wprost wśród wyjątków, to będzie ono korzystało ze zwolnienia od opodatkowania.

Omawiane świadczenie będzie korzystać ze wskazanego zwolnienia, jeśli będzie finansowane w ramach działalności socjalnej, a więc np. z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zastosowanie znajdzie wtedy art. 21 ust. 1 punkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej świadczeń rzeczowych lub pieniężnych, finansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 złotych. Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych powinien określać przesłanki wypłaty takiego świadczenia oraz jego wysokość.

Jeżeli dofinansowanie wypoczynku spełnia wszystkie wymienione przesłanki, to do kwoty 1000 złotych nie podlega opodatkowaniu. Trzeba pamiętać, że wskazana kwota dotyczy wszelkich świadczeń w całości finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, jakie pracownik otrzyma przez cały rok kalendarzowy. Jeżeli suma ich wartości będzie przekraczać tę kwotę, to pracownik nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia bez ograniczeń. Nadwyżka ponad 1000 złotych będzie podlegać opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy. Zatem różnica pomiędzy łączną wartością świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych a kwotą 1000 złotych powinna zostać doliczona do wynagrodzenia pracownika, a następnie od sumy powinna zostać pobrana zaliczka na podatek dochodowy.