Kwestia wydawania pracownikowi odchodzącemu z pracy referencji nie znajduje obecnie jasnych podstaw w regulacji prawnej. W szczególności nie możemy w tym zakresie odwoływać się do dawno uchylonej regulacji prawnej, która określała tryb wydawanie na wniosek zainteresowanego pracownika opinii o jego pracy.
Funkcjonujący w obrocie prawnym zwyczaj wydawania odchodzącemu pracownikowi referencji polega na wystawianiu na prośbę pracownika dokumentu prywatnego, w którym poleca się go przyszłym pracodawcom. Treść i forma takiego dokumentu jest całkowicie zależna od woli pracodawcy. W praktyce referencje uzyskują wyłącznie pracownicy, którzy wyróżnili się wykonując swoje obowiązki, a ich rozstanie z pracodawcą następuje bezkonfliktowo.
W stanie faktycznym przedstawionym w pytaniu referencje mają dotyczyć pracownika, który w opinii pracodawcy niewłaściwie wykonywał swoje obowiązki. W takiej sytuacji lepiej zaniechać uczynieniu zadość prośbie pracownika, tym bardzie że nie grożą za to żadne konsekwencje, jak i pracownik nie jest w stanie w sposób władczy zmusić pracodawcy do realizacji swojej prośby.
W przypadku wydania referencji, które nie będą przedstawiały pracownika w korzystnym świetle, istnieje natomiast ryzyko zainicjowania w ten sposób sporu z pracownikiem, którego przedmiotem będzie naruszenie jego dóbr osobistych.