Celem świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) jest zapewnienie pomocy materialnej osobom uprawnionym do świadczeń z ZFŚS, a także łagodzenie różnic w poziomie życia. Dlatego też pracownicy mogą skorzystać z pożyczek na preferencyjnych zasadach. Sam fakt udzielenia pożyczki jest neutralny podatkowo.

Pożyczka stanowi świadczenie o charakterze zwrotnym. Co do zasady, nie generuje zatem przysporzenia po stronie pożyczkobiorcy. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku umorzenia takiej pożyczki. Jest to okoliczność wyjątkowa. Wyłącznie w szczególnych okolicznościach pracownik może wystąpić z wnioskiem o umorzenie spłaty pożyczki. Jeżeli powody przedstawione przez pożyczkobiorcę zostaną uwzględnione, to nie będzie on musiał zwrócić uzyskanych środków. Wtedy uzyska przysporzenie majątkowe, czyli przychód. W omawianej sytuacji będzie on kwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy.

Wartość niespłaconej pożyczki powinna zostać doliczona do pozostałego przychodu pracownika osiągniętego w miesiącu, w którym doszło do umorzenia pożyczki i opodatkowana. Warto pamiętać, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania przepis stanowiący podstawę zwolnienia od opodatkowania świadczeń rzeczowych i pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Umorzenie pożyczki nie ma bowiem charakteru świadczenia pieniężnego. Dlatego też od wartości umorzonej pożyczki należy naliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.