Wysokość wpłat jest uzależniona od wysokości wynagrodzenia osiąganego przez pracownika. Ustawodawca przewidział, że wpłata podstawowa opłacana przez pracownika wynosi 2% jego wynagrodzenia, zaś przez pracodawcę – 1,5% wynagrodzenia. Jeżeli pracownik z różnych źródeł osiąga przychody, których wartość nie przekracza 120% minimalnego wynagrodzenia za pracę to w ramach wpłaty podstawowej może odprowadzać mniej niż 2%, jednak więcej niż 0,5%.
Zgodnie z art. 26 ust. 2 ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych podmiot zatrudniający może zadeklarować ponadto dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia. Natomiast pracownik może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia (art. 27 ust. 3 ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych). Deklaracja uczestnika PPK o finansowaniu wpłaty dodatkowej obowiązuje od dnia jej złożenia.
Zarówno pracownik jak i pracodawca mogą zmienić swoją deklarację o wysokości wpłaty dodatkowej. Mogą także zrezygnować z jej finansowania.
W przypadku zmiany dotyczącej wkładu pracodawcy konieczna jest zmiana umowy o zarządzanie PPK. Zmianę umowy o zarządzanie PPK pracodawca powinien uzgodnić z zakładową organizacją związkową lub – w razie braku zakładowej organizacji związkowej – z reprezentacją osób zatrudnionych.
Pracownik może dokonać korekty w omawianym zakresie poprzez zmianę złożonej uprzednio pracodawcy deklaracji. Wysokość wpłaty dodatkowej w nowej wysokości albo całkowita rezygnacja z odprowadzania dodatkowych środków obowiązuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uczestnik złożył zmianę deklaracji.