Wypłacane przez pracodawcę wynagrodzenie należne pracownikowi stanowi dla niego koszt uzyskania przychodów. Dodatkowo, oprócz wynagrodzenia, pracodawca może wypłacać pracownikom również inne świadczenia. W przypadku pracowników, którzy zdecydowali się na udział w Pracowniczych Planach Kapitałowych, pracodawca ma także obowiązek dokonywania miesięcznych wpłat na ich indywidualne rachunki.

Z art. 22 ust. 6ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 updof (w tym ze stosunku pracy) oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Analogiczną regulację można odnaleźć także w art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia.

Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie określonych przez ustawodawcę. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Z powyższego należy wywnioskować, że sfinansowane przez pracodawcę wpłaty w ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych mogą przez niego zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż spełniają określone przez ustawodawcę przesłanki. Dopuszczalne jest ich uwzględnienie w miesiącu, za który są należne pod warunkiem, że zostały terminowego przekazane do instytucji finansowej. Jeśli natomiast zostały wpłacone po terminie, to mogą stanowić dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów dopiero w miesiącu, w którym zostały przekazane na indywidualne rachunki pracowników.

Na marginesie warto dodać, że kosztów uzyskania przychodów nie będą stanowić wpłaty pracodawcy, naliczone od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.