Świadczenie przedemerytalne to forma wsparcia finansowego dla osób, które nie osiągnęły wieku emerytalnego, a jednocześnie utraciły zatrudnienie i nie mogą znaleźć nowej pracy. Aby uzyskać to świadczenie, konieczne jest spełnienie szeregu warunków określonych w ustawie.

Szczegółowe warunki, jakie musi spełniać osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne ustawodawca określił w art. 2 ust. 1 ustawy o świadczeniu przedemerytalnym. W tym przepisie wskazano sześć kategorii uprawnionych podmiotów, które są względem siebie rozłączne. Wyliczenie to nie wyczerpuje wszystkich możliwych sytuacji, w których można ubiegać się o świadczenie. Kluczowym wymogiem jest uprzednie ustanie stosunku pracy lub stosunku służbowego.

Dodatkowo zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniu przedemerytalnym świadczenie może zostać przyznane osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

• nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;
• w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;
• złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Warto zwrócić uwagę, że w art. 2 ust. 5 wskazano jednoznacznie, że do okresu 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych wlicza się:

1. okresy, za które, zgodnie z art. 220 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, prawo do tego zasiłku dla bezrobotnych nie przysługiwało;

2. okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych podjętego w tym okresie; w przypadku gdy zatrudnienie lub inna praca zarobkowa ustanie po upływie 180-dniowego okresu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje, jeżeli wniosek o przyznanie tego świadczenia zostanie złożony w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia ustania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

Z powyższego wynika, że uprawniony może podejmować zatrudnienie przed uzyskaniem świadczenia przedemerytalnego. „Unormowanie to pozwala korzystać bezrobotnemu nie tylko z pasywnych (prawo do zasiłku dla bezrobotnych) ale i z aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu oferowanych przez organy zatrudnienia” (por. Świadczenia emerytalne. Komentarz, dr Alicja Kopeć, dr Wojciech Maciejko, Marcin Wojewódka).

Podjęcie zatrudnienia w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia przedemerytalnego. Wręcz przeciwnie — ustawodawca dopuszcza aktywność zawodową w tym czasie, traktując ją jako element wspierający powrót na rynek pracy. Kluczowe jest jednak spełnienie wszystkich ustawowych warunków, w tym zachowanie statusu bezrobotnego i złożenie wniosku w odpowiednim terminie.