Umowa o pracę wygasa z upływem trzech miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, o ile pracodawca nie rozwiązał wcześniej bez wypowiedzenia umowy o pracę z winy pracownika.

Powyższe wynika z art. 66 § 1 kodeksu pracy. Wygaśnięcie stosunku pracy następuje z mocy prawa niezależnie od woli stron, w związku z zaistnieniem określonego przez przepis zdarzenia. Pracodawca stwierdza wyłącznie wygaśnięcie stosunku pracy, a nie składa oświadczenia wywołującego określony skutek prawny.

Omawiany tryb inicjowany jest przez powzięcie przez pracodawcę informacji otymczasowym aresztowaniu pracownika z sądu. Jak wynika z art. 261 § 3 kodeksu postępowania karnego sąd jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o zastosowaniu tymczasowego aresztowania pracodawcę, szkołę lub uczelnię, w stosunku do żołnierza – jego dowódcę, a w przypadku, gdy oskarżonym jest przedsiębiorca lub niebędący pracownikiem członek organu zarządzającego przedsiębiorcy, na jego wniosek – zarządzającego przedsiębiorstwem. Skutek w postaci wygaśnięcia umowy o pracę nastąpi w chwili upływu trwającego nieprzerwanie trzymiesięcznego okresu nieobecności pracownika w pracy z powodu wydania przez sąd postanowienia o tymczasowym aresztowaniu.

Jeśli tymczasowe aresztowanie pracownika następuje w okresie, w którym nieobecność pracownika w pracy ma charakter usprawiedliwiony, z uwagi na udzielenie urlopu bezpłatnego, tymczasowe aresztowanie nie powoduje wygaśnięcia umowy o pracę. Jak wskazano w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 1984 roku, sygn. III PZP 1/84, umowa o pracę wygasa bowiem z upływem trzymiesięcznej nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, podczas gdy w czasie urlopu bezpłatnego nieobecność pracownika w zakładzie pracy spowodowana jest udzieleniem tego urlopu, a nie tymczasowym aresztowaniem. Dlatego też bieg okresu, o którym mowa w art. 66 § 1 kodeksu pracy, rozpocznie się dopiero po zakończeniu urlopu bezpłatnego.