Skopiuj link
Odpowiedź:
Pracodawca może zmienić warunki pracy określone w umowie o pracę za pomocą wypowiedzenia zmieniającego. Zasady wręczania pracownikom wypowiedzenia zmieniającego określa art. 42 k.p.
Wypowiedzenie zmieniające uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki (art. 42 § 2 k.p.). Jeżeli pracownik przyjmie zaproponowane mu w wypowiedzeniu zmieniającym warunki pracy lub płacy, zaczną one obowiązywać po upływie okresu wypowiedzenia. Natomiast w razie odmowy przyjęcia zaproponowanych pracownikowi warunków, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia (art. 42 § 3 zd. 1 k.p.).
Oświadczenie w przedmiocie odmowy przyjęcia wypowiedzenia zmieniającego pracownik powinien złożyć przed upływem połowy okresu wypowiedzenia. Jeżeli przed tym terminem pracownik nie złoży stosownego oświadczenia, uważa się, że wyraził zgodę na zaproponowane mu warunki. Pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierać pouczenie w tym przedmiocie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych mu warunków (art. 42 § 3 k.p.).
Zasady rozwiązywania oraz kształtowania stosunku pracy nauczycieli określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1379 z późn. zm.), zwana dalej Kartą Nauczyciela. Żaden przepis tej ustawy nie statuuje możliwości wręczenia nauczycielowi mianowanemu wypowiedzenia zmieniającego.
Art. 91c § 1 Karty Nauczyciela przewiduje stosowanie w zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy, które nie są uregulowane przepisami Karty Nauczyciela, przepisów Kodeksu pracy. Przepis ten nie upoważnia jednak do stosowania art. 42 k.p. do stosunku pracy nauczyciela mianowanego. Nawiązanie z nauczycielem stosunku pracy na podstawie mianowania daje możliwość dokonywania zmian tylko na zasadach określonych w Karcie Nauczyciela. Zostały ono wyczerpująco uregulowane w art. 23 Karty Nauczyciela.
Przedstawione stanowisko podziela Sąd Najwyższy. Przykładowo w wyroku z dnia 23 lutego 1999 r., sygn. akt I PKN 595/98, Sąd Najwyższy stwierdził, iż „Karta Nauczyciela określająca sytuacje, w których następuje rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym (art. 23 nie wymienia wśród nich rozwiązania się stosunku pracy wskutek odmowy przyjęcia przez nauczyciela mianowanego nowo zaproponowanych mu warunków pracy lub płacy). Tak więc pogląd o dopuszczalności stosowania do stosunku pracy tych nauczycieli wypowiedzenia zmieniającego prowadziłby do skutku nie przewidzianego w omawianej ustawie (rozwiązanie stosunku pracy), a zarazem sprzecznego z zasadą stabilizacji ich zatrudnienia. Wprawdzie art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela stanowi, że w zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy, nie uregulowanych przepisami ustawy, mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, co mogłoby prowadzić do wniosku, że w stosunkach pracy nauczycieli mianowanych art. 42 KP stosuje się i to bez ograniczeń (brak w art. 91 c ust. 1 wyrażenia "odpowiednio"), to jednak – zdaniem składu Sądu Najwyższego rozpoznającego przedmiotową sprawę – wniosek taki jest nieuprawniony. Karta Nauczyciela zawiera w Rozdziale 4 (art. 10-28) regulację dotyczącą nawiązania, zmiany i rozwiązania stosunku pracy, którą w zakresie zmiany stosunku pracy nauczyciela mianowanego należy uznać za pełną i wyczerpującą. (…)
W związku z tym i uwzględniając towarzyszącą stosunkom pracy z mianowania wzmożoną ochronę ich trwałości należy uznać, że odesłanie do stosowania przepisów Kodeksu pracy zawarte w art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela nie odnosi się do art. 42 KP, gdy chodzi o stosunek pracy nauczyciela mianowanego. Również możliwość rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem mianowanym została ograniczona do sytuacji wymienionych wyczerpująco w art. 23 tej Karty.”.
Dopuszczalna jest natomiast zmiana warunków pracy nauczyciela mianowanego w drodze porozumienia zmieniającego.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta