Pracodawcy mogą organizować po godzinach imprezy okolicznościowe w miejscu pracy. Czasami udział pracowników w nich jest oczekiwany przez pracodawcę, innym razem zależy wyłącznie od swobodnej decyzji pracowników. Pracodawca, co do zasady, nie może bowiem egzekwować podległości pracownika podczas prywatnych spotkań pomimo tego, że odbywają się one w zakładzie pracy. Takie spotkania mogą być aranżowane z inicjatywy pracowników.

Spotkania prywatne po godzinach pracy w miejscu pracy zazwyczaj odbywają się za zgodą i wiedzą pracodawcy. Zdarza się, że w ich trakcie spożywany jest alkohol lub podejmowane są inne aktywności, które nie są pożądane podczas pracy. Jednak warto zwrócić uwagę, że nawet, jeśli tak się dzieje, to zdarzenia następujące w tym czasie nie mogą być oceniane przez pryzmat naruszania obowiązków pracowniczych.

Przykładowo, gdy w regulaminie pracy zawarto zakaz wnoszenia i spożywania alkoholu w miejscu pracy, to nie stanowi jego naruszenia spożywanie go podczas imprez okolicznościowych w zakładowych pomieszczeniach udostępnionych pracownikom w celu ich zorganizowania. Wspomniany zakaz wynika zazwyczaj z potrzeb pracodawcy zobowiązanego do zapewnienia niezakłóconego procesu pracy w bezpiecznych i higienicznych warunkach zatrudnienia, a także dla zachowania spokoju i porządku w miejscu pracy. Dlatego też „udział pracowników w prywatnym spotkaniu okolicznościowym lub pożegnalnym innych pracowników zorganizowanym za zgodą pracodawcy po godzinach pracy oraz po godzinach funkcjonowania zakładu pracy w wydzielonej części (pomieszczeniu socjalnym) siedziby pracodawcy, połączony ze spożywaniem za przyzwoleniem pracodawcy niewielkich ilości alkoholu, nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.[kodeksu pracy]), chyba że doszło do naruszenia porządku i spokoju w miejscu pracy lub porządku publicznego” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 września 2015 roku, sygn. I PK 120/15).

 „Pozostawanie pracownika w dyspozycji pracodawcy oznacza faktyczną gotowość do świadczenia pracy, przez co należy rozumieć wykonywanie pracy lub pozostawanie w oczekiwaniu na polecenia pracodawcy w stanie umożliwiającym wykonywanie pracy oraz przejawianie chęci jej wykonywania.” (Komentarz do art. 128 kodeksu pracy, red. Muszalski/Walczak, 2021). Po godzinach pracy pracownik nie znajduje się już w dyspozycji pracodawcy. Oznacza to, że samodzielnie dysponuje swoim czasem. Nie jest wtedy zobowiązany do wypełniania obowiązków pracowniczych, a w konsekwencji nie może ich naruszyć i ponieść za to odpowiedzialności.