Okres wypowiedzenia stanowi normalny okres zatrudnienia. W tym czasie pracownik jest zobowiązany do świadczenia pracy, chyba że pracodawca zwolni go z tego obowiązku. Choć zna moment ustania stosunku pracy, to do jego zakończenia powinien należycie wykonywać swoje obowiązki. Jeśli nie uczyni zadość tym wymaganiom, to może zostać zwolniony dyscyplinarnie.

Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 kodeksu pracy, jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi być uzasadnione szczególnymi okolicznościami i czynić zadość warunkom przewidzianym przez ustawodawcę. Kodeks pracy wyczerpująco określa sytuacje, w których pracodawca może rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę w trybie dyscyplinarnym. Zgodnie art. 52 § 1 kodeksu pracy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

1. ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;

2. popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;

3. zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

Rozwiązanie umowy o pracę na podstawie art. 52 kodeksu pracy nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Jeżeli pracownik reprezentowany jest przez zakładową organizację związkową, rozwiązanie umowy o pracę musi być ponadto poprzedzone uzyskaniem opinii tej organizacji (art. 52 § 3 kodeksu pracy).

Jeżeli pracownik w okresie wypowiedzenia zaniedbuje swoje obowiązki w sposób ciężki lub celowo działa na szkodę pracodawcy, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby pracodawca zwolnił go w trybie natychmiastowym. Wypowiedzenie nie chroni pracownika przed otrzymaniem „dyscyplinarki”. Rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia jest bowiem odrębnym od wypowiedzenia trybem rozwiązania umowy o pracę. Oba tryby mogą być zastosowane niezależnie od siebie, jeżeli zaistniały ku temu przesłanki.