Umowa o pracę może zostać rozwiązana za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem złożonym przez jedną ze stron drugiej albo bez wypowiedzenia z winy pracownika z przyczyn niezawinionych przez pracownika lub z winy pracodawcy. Niektóre z tych trybów nie mogą być zastosowane podczas nieobecności pracownika w pracy, ponieważ ustawodawca przewidział ochronę w tym zakresie.

Art. 41 kodeksu pracy statuuje zakaz złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu stosunku pracy w czasie korzystania przez pracownika z urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie wskazanych nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Trzeba pamiętać, że przedmiotowy zakaz dotyczy wyłącznie możliwości złożenia oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Nie ma on zastosowania do skutku w postaci rozwiązania umowy o pracę. Możliwe jest zatem rozwiązanie stosunku pracy w czasie urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem zostało złożone przed rozpoczęciem usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Powyższej regulacji nie stosuje się w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Natomiast ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników istotnie modyfikuje możliwość rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem, o którym mowa w art. 41 kodeksu pracy. Przepis art. 5 ust. 3 tej ustawy dopuszcza bowiem wypowiedzenie pracownikom, o których mowa w art. 41 kodeksu pracy, stosunków pracy jedynie w przypadku urlopu trwającego co najmniej 3 miesiące, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli upłynął już okres uprawniający pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. W myśl art. 5 ust. 4 przywołanej wyżej ustawy, niezależnie od okresu trwania urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, dopuszczalne jest wypowiedzenie pracownikom, o których mowa w art. 41 kodeksu pracy, warunków pracy i płacy.

Ustawodawca nie ogranicza dopuszczalności rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym podczas nieobecności pracownika pracy. Ten tryb, w przypadku, gdy przyczyną jest wyłączna wina pracownika, ma charakter sankcyjny, więc pracownik nie powinien korzystać z dodatkowej ochrony, jeśli narusza swoje podstawowe obowiązki. Przyczyną rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 kodeksu pracy jest długotrwała nieobecność pracownika w pracy. W konsekwencji, dla zachowania założeń tej regulacji, rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie musi być dopuszczalne. Natomiast rozwiązanie umowy o pracę na podstawie porozumienia stron wyraża najpełniej wolę stron składających wzajemnie oświadczenia. Jeśli zatem pracownik chce, aby umowa o pracę ustała w czasie jego nieobecności w pracy, to nie ma ku temu przeciwwskazań.