W myśl art. 775 § 1 kodeksu pracy (dalej: KP), podróż służbowa polega na wykonywaniu zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, w terminie i miejscu określonych w poleceniu wyjazdu służbowego (por. wyrok SN z 30.05.2001 r., I PKN 424/00, OSNP 2003/7/172).
Według ugruntowanego w orzecznictwie poglądu, okres odbywania podróży służbowej poza godzinami pracy wynikającymi z rozkładu czasu pracy danego pracownika nie jest zaliczany do czasu pracy, jeżeli w jej trakcie pracownik nie wykonuje pracy (por. m.in. wyrok SN z 27.10.1981 r., I PR 85/81, OSN 1982/5-6/76; wyrok SN z 23.06.2005 r., II PK 265/04, OSNP 2006/5-6/76).
A zatem, do czasu pracy zalicza się godziny podróży służbowej przypadające na harmonogramowe godziny pracy pracownika, natomiast podróż odbywana poza tymi godzinami będzie traktowana jako czas pracy jedynie w przypadku, gdy pracownik w jej trakcie świadczył pracę.
Punktem wyjścia do rozstrzygnięcia zagadnienia przedstawionego w zapytaniu jest odniesienie działań wykonywanych przez pracownika w trakcie odbywania podróży służbowej do obowiązującego go rozkładu czasu pracy. Jak wynika z treści zapytania, pracownik ten pracuje w godzinach od 700 do 1500. Przez 3 kolejne dni odbywa podróż służbową rozpoczynając ją w siedzibie pracodawcy (stałym miejscu pracy) o godzinie 700. Do miejsca docelowego podróży dociera o godzinie 800, gdzie wykonuje pracę do godziny 1400, po czym powraca do swego stałego miejsca pracy, w którym kończy podróż służbową o godzinie 1500, która zgodnie z obowiązującym go rozkładem jest godziną zakończenia jego pracy w danym dniu.
W takim układzie do czasu pracy wliczają się wszystkie działania podejmowane przez pracownika w okresie przypadającym na jego harmonogramowe godziny pracy, tzn. nie tylko okres faktycznego wykonywania pracy (od 800 do 1400), ale również czas dojazdu do miejsca docelowego podróży i czas powrotu do stałego miejsca pracy, mimo tego, że w godzinach od 700 do 800 oraz od 1400 do 1500 nie pracował, lecz prowadził samochód.
Szczegóły związane z odbywaniem podróży służbowej określa pracodawca mając na uwadze obowiązujący pracownika rozkład czasu pracy oraz konieczność zapewnienia nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku dobowego i 35-godzinnego tygodniowego. W tym zakresie może on przede wszystkim wskazać miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej (również miejsce jej rozpoczęcia i zakończenia) oraz środek transportu właściwy do odbycia podróży. Pracodawca może (ale nie musi) uznać za miejscowość rozpoczęcia i/lub zakończenia podróży – miejscowość zamieszkania pracownika. Może również uznać, że podróż służbowa kończy się w stałym miejscu pracy, po odstawieniu środka transportu służącego odbyciu podróży. W tym ostatnim przypadku, nieprzerwany 11-godzinny odpoczynek dobowy będzie liczony dopiero od momentu odstawienia pojazdu służbowego w miejscu wskazanym przez pracodawcę.
Zmodyfikujmy więc nieco sytuację naszego pracownika.
Pracodawca zażądał, aby pracownik rozpoczął pracę w miejscu docelowym podróży służbowej o godzinie wynikającej z obowiązującego go rozkładu, czyli o 700. Aby o tej godzinie dotrzeć na miejsce pracownik musi wyruszyć w podróż już o godzinie 600. Dociera na miejsce docelowe o godzinie 700, gdzie świadczy pracę do godziny 1500, po czym odbywa podróż powrotną, zakończoną odstawieniem samochodu służbowego na parking firmowy o godzinie 1600.
W takim układzie jego sytuacja przedstawia się następująco. Za czas od godziny 700 do 1500 nabywa prawo do normalnego wynagrodzenia za pracę, za czas od godziny 600 do 700 oraz od godziny 1500 do 1600 nie otrzyma wynagrodzenia, gdyż był to tylko czas podróży. Mając na uwadze fakt, iż w dniu następnym ma ponownie rozpocząć pracę również o godzinie 700 w miejscu docelowym podróży służbowej, co będzie wiązało się z wyjazdem o godzinie 600 – zachowany będzie również nieprzerwany odpoczynek dobowy, gdyż pomiędzy godziną zakończenia podróży służbowej w pierwszym dniu (1600) a jej rozpoczęciem w kolejnym dniu (600) upływa ponad 11 godzin.