Skopiuj link
Aktualny stan prawny
Dla przypomnienia warto wskazać, iż dopuszczalność wypowiadania umów na czas określony reguluje art. 33 kodeksu pracy. Co do zasady więc, aby móc w tym trybie rozwiązać stosunek pracy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Należą do nich: czas trwania umowy oraz stosowny zapis w umowie o pracę. Można więc wypowiedzieć umowę o pracę, której czas trwania przekracza 6 miesięcy a w treści samej umowy zamieszczono klauzulę dopuszczającą jej rozwiązanie za dwutygodniowym wypowiedzeniem.
Warto dodać, iż Sąd Najwyższy zezwolił na „aktualizację” treści umowy w zakresie art. 33 kodeksu pracy także w czasie trwania zatrudnienia (vide uchwała SN z dnia 14 czerwca 1994 r., I PZP 26/94)
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości
W marcu bieżącego roku Trybunał odniósł się treści art. 33 kodeksu pracy w kontekście europejskich uregulowań. W wyroku z 13 marca 2014 r. (C-38/13) orzekł o niezgodności polskich przepisów (art. 33 kodeksu pracy) z klauzulą 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r., stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC).
Propozycje zmian w zakresie czasu trwania umowy na czas określony oraz długości okresu wypowiedzenia
Powyższe orzeczenie potwierdziło konieczność zmian w regulacjach prawnych związanych z umowami na czas określony. W dniu 26.02.2014 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy (druk sejmowy nr 2296). Zakłada on następujące zmiany:
– ograniczenie łącznego czasu trwania umów zawartych na czas określony do 24 miesięcy. Z tego okresu (24 miesięcy) wyłączono tzw. umowy na zastępstwo. W świetle znowelizowanego art. 251 kodeksu pracy, przekroczenie tego terminu byłoby równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony. W układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy uzgodnionym z zakładową organizacją związkową byłoby dopuszczalne określenie innego terminu niż wskazanego w § 1, nie dłuższego jednak niż 36 miesięcy.
– strony w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy uzgodnionym
z zakładową organizacją związkową będą mogły również przewidzieć obowiązek uzasadnienia przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony
– przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 12 miesięcy, strony będą mogły przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za wypowiedzeniem. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony będzie wynosił: 1) 2 tygodnie, jeżeli umowa o pracę na czas określony przekracza 12 miesięcy, 2) 1 miesiąc, jeżeli umowa o pracę na czas określony przekracza 18 miesięcy.
W świetle art. 2 projektu ustawy nowelizującej kodeks pracy do stosunków pracy nawiązanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
10 kwietnia 2014 roku projekt skierowano do I czytania, które odbyło się na 69 posiedzeniu w dniu 5 czerwca 2014 roku. Projekt został skierowany do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.
