Skopiuj link
Zbyt krótki okres wypowiedzenia
W Kodeksie pracy zostały uregulowane wyłącznie skutki zastosowania przez pracodawcę zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia. Zgodnie z dyspozycją art. 49 k.p., w razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy.
Oznacza to, iż w przypadku zastosowania zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia umowa o pracę z mocy prawa rozwiąże się z upływem ustawowego okresu. Bez znaczenia dla daty rozwiązania stosunku pracy pozostaje okoliczność, czy pracownik odwołał się do sądu pracy, czy nie.
Za okres od daty rozwiązania umowy wskazanej w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę do daty rozwiązania umowy o pracę określonej zgodnie z przepisami prawa pracownikowi przysługuje wynagrodzenie. Oblicza się je przy zastosowaniu zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy (§ 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 927 ).
Zastosowanie zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia nie upoważnia pracownika do wystąpienia z roszczeniami z art. 45 k.p. Takie działanie stanowi naruszenie przez pracodawcę art. 49 k.p., a nie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 k.p. Jak wyjaśnił bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt I PK 106/11: „Do wystąpienia przewidzianych w art. 49 k.p. skutków zastosowania krótszego niż wymagany okresu wypowiedzenia nie jest konieczne skuteczne podważenie w odrębnym procesie – jak to określił Sąd Okręgowy – legalności wypowiedzenia. Uprawnienie przewidziane w art. 49 k.p. jest niezależne od roszczeń z art. 45 § 1 k.p.”.
Zastosowanie zbyt długiego okresu wypowiedzenia
Bardzo często popełnianym błędem w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę jest zastosowanie zbyt długiego okresu wypowiedzenia. Niestety ustawodawca nie uregulował zasad postępowania tej sytuacji w Kodeksie pracy. Wydaje się, iż w takiej sytuacji zastosowanie powinien mieć stosowany per analogiam art. 49 k.p. Stosunek pracy winien się zatem rozwiązać w dacie wynikającej z przepisów prawa, a nie oznaczonej w treści wypowiedzenia.
Poprawianie omyłek w treści oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem
Strona, która popełniła błąd w oświadczeniu o rozwiązaniu stosunku pracy, może wystąpić o jego sprostowanie. Może również odwołać oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, a następnie złożyć nowe oświadczenie wolne od błędów. Musi jednak pamiętać, iż jeżeli oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy doszło do adresata, jego odwołanie wymaga zgody adresata (art. 61 § 1 in fine k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Bez tej zgody odwołanie oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę jest nieskuteczne.