Obecnie dla wielu osób odległość nie stanowi ograniczenia w poszukiwaniu pracy. Częstym zjawiskiem jest podejmowanie zatrudnienia w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania. Część osób decyduje się na codzienne dojazdy, a inne wolą skorzystać z noclegu na miejscu.

Pracodawca, który chce dodatkowo zachęcić pracowników do podjęcia pracy, może zaproponować im zapewnienie miejsca zamieszkania. W ten sposób pracownik uzyska dodatkowe świadczenie – zaoszczędzi wydatku, jaki by poniósł, gdyby samodzielnie opłacał miejsce zakwaterowania. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmuje się, że wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń przekazywane pracownikowi przez pracodawcę stanowią przychód ze stosunku pracy, który co do zasady podlega opodatkowaniu.

Ustawodawca przewidział jednak szczególną regulację dotyczącą zwolnienia od opodatkowania wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników. Wynika ona z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane zwolnienie ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Zwolnienie to jest limitowane do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zatem, jeżeli wartość świadczenia będzie przekraczać kwotę 500 zł w miesiącu to nadwyżka zostanie doliczona do przychodu pracownika i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.