W okresie ferii zimowych wielu pracowników planuje urlop. Jedni wyjeżdżają w ciepłe rejony świata, inni poświęcają ten czas na uprawianie sportów zimowych. Niezależnie od obranego przez pracowników kierunku, pracodawcy mogą przewidzieć dla nich dodatkowe korzyści, jak na przykład wypłata dofinansowania do wypoczynku.
W przypadku, gdy dofinansowanie dotyczy wypoczynku pracownika, to jego wartość będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Co do zasady, tego rodzaju przychody podlegają opodatkowaniu, chyba że ich zwolnienie przewiduje przepis prawa.
Jeżeli pracodawca przeznaczy swoje środki obrotowe, aby dofinansować pracownikom wypoczynek, to w każdym przypadku kwota dofinansowania będzie musiała zostać opodatkowana. Należy ją doliczyć do wynagrodzenia pracownika i od łącznej kwoty pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Inaczej sytuacja będzie wyglądać, jeśli świadczenie dla pracownika zostanie sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych albo funduszy związków zawodowych. Trzeba jednak pamiętać, że regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych powinien określać przesłanki wypłaty takiego świadczenia oraz jego wysokość. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.
Jeśli pracownik otrzyma wsparcie z takiego funduszu albo ze środków związków zawodowych, to zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na jego podstawie wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej świadczeń rzeczowych lub pieniężnych, finansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 złotych. Jeżeli dofinansowanie wypoczynku spełnia wszystkie wymienione przesłanki, to, o ile nie przekracza kwoty 1 000 złotych, nie będzie podlegało opodatkowaniu. Trzeba pamiętać, że wskazana kwota dotyczy wszelkich świadczeń w całości finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, jakie pracownik otrzyma przez cały rok kalendarzowy. Jeżeli suma ich wartości będzie przekraczać tę kwotę, to pracownik nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia bez ograniczeń. Nadwyżka ponad 1 000 złotych będzie podlegać opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy. Oznacza to, że różnica pomiędzy łączną wartością świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych a kwotą 1 000 złotych powinna zostać doliczona do wynagrodzenia pracownika, a następnie od sumy powinna zostać pobrana zaliczka na podatek dochodowy.