Przychody osiągane z tytułu wykonywania umowy zlecenia kwalifikuje się jako przychody z działalności wykonywanej osobiście. Jest to inny rodzaj przychodu niż w przypadku przychodu z umowy o pracę. Dlatego też stosuje się do nich inne koszty uzyskania przychodu niż koszty pracownicze.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku stosunku pracy, stosunku służbowego, pracy nakładczej stosuje się koszty zryczałtowane w oparciu o art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku umowy zlecenia ustawodawca przewidział inne rozwiązanie.

Do przychodów osiąganych w umowy zlecenia można stosować zryczałtowane 20%-owe lub 50%-owe koszty uzyskania przychodu. Z regulacji art. 22 ust. 9 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że stosuje się je w następujących przypadkach:

• 20% uzyskanego przychodu – od umów zlecenia łączących podatnika, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zleceniodawcą, o ile umowa ta nie jest wykonywana przez zleceniodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (zasada);
• 50% uzyskanego przychodu – jeżeli przychód uzyskany został w związku korzystaniem przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami. W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów w takich przypadkach, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Koszty uzyskania przychodu przy umowach zlecenia oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.