Wyjazdy dla pracowników, organizowane przez pracodawcę, mają na celu integrację załogi oraz budowę pozytywnych relacji wewnętrznych. Dlatego też na ogół pracownicy nie ponoszą kosztów udziału w takich wycieczkach albo pokrywają je tylko w symbolicznym w zakresie. Czy wobec tego uzyskują przychód podlegający opodatkowaniu?

W celu ustalenia, czy w opisanych okolicznościach pracownik uzyskuje przychód podlegający opodatkowaniu należy przeanalizować cechy przedmiotowego świadczenia. W tym kontekście warto zatem odwołać się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 roku, sygn. akt K 7/13. W uzasadnieniu tego orzeczenia Trybunał Konstytucyjny uznał, iż przychód pracownika stanowią świadczenia, które spełniają następujące przesłanki:

1. świadczenie zostało spełnione za zgodą pracownika (pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie),

2. świadczenie zostało spełnione w interesie pracownika, a nie w interesie pracodawcy i przyniosło pracownikowi korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3. uzyskana przez pracownika korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Tylko świadczenia, które spełniają wszystkie wyżej przywołane warunki, stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli któraś z przesłanek nie jest spełniona, świadczenie nie może zostać uznane za przychód podlegający opodatkowaniu.

W przypadku wyjazdów integracyjnych przyjmuje się, że służą one głównie interesowi pracodawcy. Integracja załogi wpływa bowiem na efektywność pracy pracowników oraz wzajemne relacje służbowe. Nie sposób uznać, że to pracownik uzyskał wymierną korzyść w swoim majątku. Dlatego też, pomimo że spełnione są pozostałe dwie wymienione wyżej przesłanki, to nie można zakwalifikować omawianego świadczenia jako przychodu pracownika.

„W przypadku organizowania wycieczki, pikniku dla wszystkich pracowników nie można mówić o przychodzie ze świadczenia nieodpłatnego. Sfinansowanie wycieczki, pikniku przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Skoro wycieczka i piknik mają charakter ogólnodostępny dla wszystkich pracowników oraz innych osób uprawnionych i udział w nich jest dobrowolny, po stronie pracowników nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie wycieczka, piknik organizowane przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Zatem, sfinansowanie kosztów wycieczki krajoznawczo-turystycznej oraz pikniku (imprezy integracyjnej) ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie generuje po stronie Wnioskodawczyni przychodu, o którym mowa art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 lutego 2017 roku, sygn. nr 04661-ITPB2.4511.971.2016.1.BK).

W konsekwencji, płatnik nie ma obowiązku naliczenia, pobrania i przekazania do organów skarbowych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości wyjazdu sfinansowanego przez pracodawcę.