Zbliża się okres wakacji. W tym czasie pracodawcy mogą wypłacać swoim pracownikom przeróżne świadczenia, których charakter będzie ściśle związany z wypoczynkiem pracowników i ich rodzin. Środki na ich wypłatę mogą pochodzić zarówno z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jak i z środków obrotowych pracodawcy.

Dofinansowanie do wypoczynku czy innego rodzaju premia wakacyjna, stanowią dodatkowy, pozapłacowy benefit pracowniczy. Zazwyczaj wypłata takich świadczeń jest wyłącznie uzależniona od tego, czy pracownik zdecyduje się na wyjazd, czy inną zorganizowaną formę wypoczynku. Pracodawcy zwykle nie różnicują wysokości premii wakacyjnych. Innymi słowy, wszyscy pracownicy otrzymują środki w takiej samej wysokości. Nie ma również znaczenia, czy ubezpieczony był nieobecny w pracy z powodu choroby, ponieważ premia nie jest pomniejszana za dni nieobecności usprawiedliwionej.

Na podstawie art. 41 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się te składniki wynagrodzenia, do których pracownik nie zachowuje prawa w trakcie choroby. Jeżeli na prawo do omawianego świadczenia nie ma wpływu indywidualna ocena pracownika przez przełożonego i nie jest ona pomniejszana za czas choroby, to nie będzie stanowiła podstawy wymiaru świadczeń i zasiłków. Należy jednak pamiętać, że składniki wynagrodzenia, które nie są pomniejszane za czas choroby, i tym samym nie stanowią podstawy wymiaru świadczeń i zasiłków w trakcie trwania stosunku pracy, będą stanowiły podstawę wymiaru zasiłku wypłacanego ubezpieczonemu po ustaniu tytułu ubezpieczenia.