Świadczenie, które ma charakter zwrotny co do zasady nie rodzi konsekwencji w podatku dochodowym. Dlatego też udzielenie pracownikowi pożyczki ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest zdarzeniem obojętnym podatkowo. Dopiero ewentualna decyzja o umorzeniu takiej pożyczki będzie stanowiła realną korzyść dla pożyczkobiorcy, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zazwyczaj postępowanie w razie umorzenia pożyczki w trakcie trwania stosunku pracy nie rodzi wątpliwości. Umorzona wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, która powinna zostać doliczona do przychodu pracownika w danym miesiącu i prawidłowo opodatkowana. Inaczej należy postąpić w sytuacji, gdy po udzieleniu pożyczki nastąpi rozwiązanie stosunku pracy, a dopiero później umorzenie pożyczki pozostałej do spłaty. Były pracodawca powinien ujawnić przychód podatnika uzyskany wskutek umorzenia pożyczki z ZFŚS po ustaniu zatrudnienia w informacji rocznej PIT-8C za rok, w którym dokonano umorzenia. Dla podatnika, wykazany w niej przychód, stanowi przychód z innych źródeł.