Pracodawca ma obowiązek określić porę nocną w układzie zbiorowym pracy albo regulaminie pracy, a jeżeli nie obowiązują u niego takie akty to w dodatkowej informacji o warunkach zatrudnienia. Pora nocna obejmuje 8 godzin między 21:00 a 7:00. Wyboru konkretnych ośmiu godzin w przedziale czasu określonym w art. 151⁷ § 1 kodeksu pracy dokonuje pracodawca samodzielnie lub we współpracy ze związkami zawodowymi. Jeśli konkretne godziny nie zostaną określone to należy przyjąć, że pora nocna obejmuje pełne 10 godzin między 21:00 a 7:00.

Istnieją grupy pracowników, wobec których ustawodawca wprowadził zakaz pracy w nocy. W niektórych przypadkach zakaz ma charakter bezwzględny, w innych względny, czyli pracownik może pracować w nocy, jeśli sam wyrazi na to zgodę lub takie rozwiązanie zostanie pozytywnie zaopiniowane przez lekarza.

Pracownikiem pracującym w nocy jest pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej ¼ czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.

Bezwzględny zakaz pracy w porze nocnej dotyczy:

• kobiet w ciąży,
• pracowników młodocianych,

Względny zakaz pracy w porze nocnej dotyczy:

• pracowników niepełnosprawnych (praca w nocy jest dopuszczalna po wystąpieniu ze stosownym wnioskiem i po uzyskaniu pozytywnej opinii lekarza medycyny pracy),
• pracowników wychowujących dziecko do ukończenia przez nie 8 roku życia (praca w nocy jest dopuszczalna po wyrażeniu zgody przez pracownika).