Prawo do nagrody jubileuszowej przysługuje określonym grupom pracowników na podstawie przepisów szczególnych. Dotyczy to m.in. nauczycieli, górników, pracowników służby cywilnej. Innym pracownikom może zostać przyznana na mocy aktów wewnętrznych lub indywidualnej decyzji pracodawcy.

Co do zasady omawiane świadczenie stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy. Taki wniosek można wywieść z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”.

Nagroda jubileuszowa nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Co prawda, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje kilka podstaw zwolnień od opodatkowania nagród uzyskiwanych przez podatników, jednak nie sposób zakwalifikować nagrody jubileuszowej uzyskiwanej od pracodawcy jako którejkolwiek z nich. Dlatego też wartość nagrody w miesiącu jej wypłaty powinna zostać doliczona do przychodu pracownika i opodatkowana.