Grzywna za obcojęzyczną umowę

Kodeks pracy nie zawiera uregulowań dotyczących języka umowy o pracę. Kwestie te zawarte są natomiast w art. 7 ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim. Mówi on, że na terytorium RP przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli: w chwili zawarcia umowy o pracę osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania w Polsce (w chwili zawarcia umowy) oraz gdy umowa ma być wykonana na terytorium Polski.

Na temat dopuszczalności sporządzania umów o pracę w języku obcym wypowiadał się również Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z 13 września 2005 r. (K 38/04, Dz.U. nr 186, poz. 1567) uznał, iż art. 8 ust. 2 i 3 ustawy o języku polskim (dopuszczający możliwość sporządzania umów o pracę również w języku obcym oraz wybór wersji obcojęzycznej jako podstawy interpretacji umowy) jest niezgodny z art. 2 i 76 Konstytucji RP.

Powyższe przepisy ustawy o języku polskim utraciły moc 1 lipca 2006 r.

W powyższym wyroku TK zwrócił uwagę na znaczenie zrozumiałości języka komunikacji w stosunkach pracowniczych jako narzędzia przekazania informacji o prawach i obowiązkach składających się na treść stosunków łączących strony. Odpowiedni, zrozumiały dla obu stron język umowy jest więc podstawową przesłanką realizacji obowiązków informacyjnych ciążących na pracodawcy na etapie nawiązywania stosunku prawnego, a następnie na etapie jego wykonywania.

Poza pewnymi wyjątkami (np. obcokrajowiec zawiera w RP umowę o pracę, a praca będzie wykonywana na terytorium Francji) prawo nie zezwala na zawieranie na terytorium Polski umów o pracę w języku obcym.

Zgodnie z art. 7b ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy kontrolę używania języka polskiego w zakresie używania języka polskiego w umowach o pracę sprawuje Państwowa Inspekcja Pracy. Inspekcja pracy może zażądać od pracodawcy okazania akt osobowych oraz dokumentów związanych z zatrudnianiem pracowników lub innych osób wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy. Nieprzestrzeganie przez pracodawcę przepisów ustawy jest zgodnie z art. 15 ust. 2 u.o.j.p. wykroczeniem.

W myśl tego artykułu, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sporządza dokumenty z zakresu prawa pracy wyłącznie w języku obcym, z pominięciem polskiej wersji językowej, podlega karze grzywny od 2 do nawet 5 tys. zł.

5 tys. zł grzywny grozi za brak umowy w języku polskim

Źródło: Gazeta Prawna, forsal.pl