Skopiuj link
Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r. podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zarówno z ubezpieczenia obowiązkowego, jak również dobrowolnego, a także okresu kontynuowania ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty powinna być zastosowana zasada uwzględniania przychodów przysługujących za okres, za jaki zostały wypłacone. Tak więc przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia nagrody z zysku lub wynagrodzenia za pracę powinny być doliczane do roku, za który zostały wypłacone. Zasada uwzględniania przychodu z dnia wypłaty obowiązuje jedynie w stosunku do wypłat, co do których nie jest możliwe ustalenie okresu, za jaki wypłata ta przysługuje, np. premia bilansowa, czy nagroda za szczególne osiągnięcia zawodowe wypłacana nauczycielom.
Oznacza to, iż przy ustalaniu łącznej kwoty przychodu za poszczególne lata kalendarzowe, uwzględnianej w podstawie wymiaru emerytury lub renty, dany przychód należy doliczać:
- do roku, za który go wypłacono, albo
- do roku, w którym go wypłacono, jeżeli nie jest możliwe ustalenie okresu, za jaki ta wypłata przysługuje.
Przy kwalifikowaniu przychodów podlegających uwzględnieniu w podstawie wymiaru emerytury lub renty decydujące znaczenie ma to, czy przychód ten był objęty obowiązkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Oznacza to także, iż nie podlegają uwzględnieniu w podstawie wymiaru świadczeń takie przychody uzyskane w danym roku, które zostały zwolnione ze składki z powodu osiągnięcia kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe obowiązującej w danym roku.
