Skopiuj link
Z dniem 1 stycznia 2012 r. do ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców dodany został art. 2 pkt 6a, w świetle którego pora nocna to okres czterech godzin pomiędzy godziną 00.00 i godziną 07.00. Podkreślenia wymaga, że w ten sposób zdefiniowaną porę nocną stosuje się wyłącznie do celów ustalania czasu pracy. Z mocy wskazanego przepisu pora nocna ulegnie zatem skróceniu do czterech godzin z ośmiu (tak jak było to dotychczas), które pracodawca będzie wyznaczał pomiędzy północą a godziną 7.00.
Definicja przyjęta w ustawie o czasie pracy kierowców ma więc charakter szczególny w stosunku do definicji pory nocnej wynikającej z Kodeksu pracy, w świetle którego pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21.00 a 7.00. Definicja pory nocnej wynikająca z Kodeksu pracy znajdzie jednak nadal zastosowanie w odniesieniu do kwestii wynagradzania pracy wykonywanej przez kierowcę w porze nocnej.
Zmiana ta ma szczególnie istotne znaczenie z uwagi na regulację wynikającą z art. 21 ustawy o czasie pracy kierowców, który nakazuje skrócić do 10 godzin czas pracy kierowcy w sytuacji, gdy przypada on choćby częściowo na przyjętą w zakładzie porę nocną. W dotychczasowym stanie prawnym pora nocna kierowcy trwała 8 godzin również w zakresie ustalenia czasu pracy. Zmiany w ustawie o czasie pracy kierowców polegające na wprowadzeniu autonomicznej definicji pory nocnej powodują zatem, że ograniczenia związane z czasem pracy kierowcy w porze nocnej będą o wiele mniej restrykcyjne. W tym zakresie należy dodać, że w przypadku pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej pora nocna trwa 4 godziny już od dłuższego czasu (nasz porządek prawny był więc surowszy od rozwiązań europejskich).
Zobacz szkolenie:
