Skopiuj link
Z uwagi na specyfikę czasu pracy kierowców obowiązki pracodawcy związane z ewidencjonowaniem czasu pracy takich pracowników są ukształtowane przez przepisy prawa w sposób odmienny od rozwiązań stosowanych wobec ogółu pracowników. Zgodnie z art. 149 § 1 Kodeksu pracy pracodawca jest bowiem obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą, przy czym (za wyjątkiem pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej) we wskazanym dokumencie ewidencjonuje się godziny pracy.
W odniesieniu do kierowców obowiązek ewidencjonowania czasu pracy w oparciu o art. 149 § 1 Kodeksu pracy jest zastąpiony przez obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy w trybie i na zasadach określonych przez art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879 ze zmianami oraz z 2011r. Nr 244, poz. 1454). W świetle przywołanych przepisów ewidencję czasu pracy kierowców prowadzi się w formie:
- zapisów na wykresówkach,
- wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,
- plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,
- innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej czynności,
- rejestrów opracowanych na podstawie wskazanych powyżej dokumentów.
Niezależnie od realizacji obowiązku prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowcy we wskazany powyżej sposób pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia indywidualnych kart ewidencji nieobecności pracownika w pracy z podziałem na rodzaj i wymiar (art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o czasie pracy kierowców). Informacjami, które podlegają ujęciu we wskazanym dokumencie są zatem wyłącznie nieobecności (niezależnie od ich przyczyny). Wniosek skierowany do pracodawcy, o którym mowa w pytaniu, znajduje więc prawne uzasadnienie.
Zobacz szkolenia:
