Skopiuj link
Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze maksymalnym 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Ustawa określa jedynie wymiar oraz zasady nabycia prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, nie regulując kwestii jego udzielania. W związku z powyższym odpowiednie zastosowanie będą tu miały przepisy kodeksu pracy.
Z art. 97 § 2 kodeksu pracy wynika natomiast, że w świadectwie pracy należy podać między innymi informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych. Informacją taką jest bez wątpienia informacja dotycząca wykorzystanego przez urlopu wypoczynkowego, aby kolejny pracodawca nie popełnił błędu wyliczając pracownikowi wymiar urlopu wypoczynkowego przysługujący u niego w firmie.
Aktem prawnym regulującym szczegółowo zasady wypełniania świadectwa pracy i wskazującym jego prawidłowy wzór jest natomiast rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania, z którego wynika, że pracodawca ma obowiązek wskazać w świadectwie pracy wykorzystany przez pracownika urlop wypoczynkowy. Informację o wykorzystanym urlopie należy wskazać w dwóch miejscach: w ust. 4 pkt 1 świadectwa pracy (w zakresie podstawowego urlopu wypoczynkowego wykorzystanego przez pracownika w roku ustania stosunku pracy) oraz w ust. 4 pkt 9 świadectwa pracy (w zakresie wykorzystanego dodatkowego urlopu wypoczynkowego).
W ust. 4 pkt 1 pracodawca wskazuje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny. Odrębnie wskazuje się liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, wykorzystanego przez pracownika do dnia ustania stosunku pracy, na podstawie 167 2 Kodeksu pracy.
W ust. 4 pkt 9 świadectwa pracy pracodawca ma obowiązek wskazać czy pracownik wykorzystał dodatkowy urlop albo inne uprawnienia lub świadczenia przewidziane przepisami prawa pracy, jednak tylko w zakresie mającym wpływ na uprawnienia pracownicze u kolejnego pracodawcy, wynikające z ustaw, układów zbiorowych pracy i regulaminów. Dodatkowy urlop wypoczynkowy, wnika wprost z ustawy i ma wpływ na uprawnienia pracownika u kolejnego pracodawcy, a zatem informację o jego wykorzystaniu należy bez wątpienia uwzględnić w ust. 4 pkt 9 świadectwa pracy.
Istnieją dwie możliwości wprowadzenia do świadectwa pracy zapisu o wykorzystaniu dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Pierwszy polega na zsumowaniu podstawowego urlopu wypoczynkowego i urlopu dodatkowego na dany rok kalendarzowy, na przykład: 20 dni (wymiar urlopu podstawowego) + 10 dni (wymiar urlopu dodatkowego) = 30 dni, a następnie proporcjonalnym wyliczeniu urlopu przysługującego pracownikowi odpowiednio do okresu zatrudnienia, na przykład za 5 miesięcy pracy, gdy stosunek pracy ustaje w maju: 5/12 x 30 = 13 dni.
Wówczas w ust. 4 pkt 1 świadectwa pracy pracodawca wskazuje, że pracownik wykorzystał 9 dni urlopu, przeliczając go na godziny, zaś w ust. 4 pkt 9 świadectwa pracy zaznacza, że pracownik wykorzystał dodatkowy urlop wypoczynkowy wynikający z art. 19 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Drugi sposób polega na oddzielnym wyliczaniu podstawowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego oraz wskazaniu przysługującego proporcjonalnie do okresu zatrudnienia wymiaru: urlopu podstawowego w ust. 4 pkt 1 świadectwa pracy, urlopu dodatkowego w ust. 4 pkt 9 świadectwa pracy. Wyliczanie urlopów w taki sposób prowadzi do naliczenia pracownikowi urlopu w łącznym wymiarze wyższym niż wynikający z wskazanego sposobu, a zatem taki sposób nie może być kwestionowany podczas kontroli PIP, gdyż jest korzystniejszy dla pracownika.
Zobacz szkolenia: