Od dnia 1 stycznia 2013 r. osiągnięcie podwyższonego wieku emerytalnego, ustalanego indywidualnie dla każdego emeryta na podstawie art. 27 ust. 2 i 3 (dla osoby urodzonej przed dniem 1 stycznia 1949 r.) albo na podstawie art. 24 ust. 1a i 1b (dla osoby urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r.), pozwala na pobieranie świadczenia w pełnej wysokości. Nie dotyczy to emerytur przysługujących osobom kontynuującym zatrudnienie u dotychczasowego pracodawcy (art. 103 a ustawy).
Skutki prawne powyższych uregulowań ilustruje poniższy przykład:
Kobieta urodzona w dniu 30.12.1953 r. jest uprawniona do wcześniejszej emerytury pracowniczej. Emerytura wcześniejsza z tytułu pracy w szczególnych warunkach została przyznana w roku 2010. Ubezpieczona rozwiązała stosunek pracy zawarty przed przyznaniem emerytury, a w 2011 r. ponownie podjęła zatrudnienie i osiąga przychód w wysokości powodującej zmniejszenie emerytury o maksymalną kwotę zmniejszenia. W dniu 30 kwietnia 2014 r. emerytka ukończy powszechny wiek emerytalny, wynoszący dla niej 60 lat i 4 miesiące. Począwszy od kwietnia 2014 r. emerytura – niezależnie od osiąganych przychodów – będzie przysługiwała w pełnej wysokości.