Kodeksowe regulacje dotyczące wymiaru czasu pracy
Analizując przepisy kodeksu pracy związane z „etatem” należy wspomnieć m.in. o następujących normach prawnych:
- Art. 29 § 1 pkt 4 kodeksu pracy dotyczący treści umowy o pracę,
- Art. 871 § 2 kodeksu pracy dotyczący kwoty wolnej od potrąceń przy niepełnoetatowcach,
- Art. 151 § 5 kodeksu pracy obligujący strony stosunku pracy do ustalenia w treści umowy o pracę tzw. dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.
- Art. 154 § 2 kodeksu pracy stanowiący, iż wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.
Dyrektywa Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotycząca Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin
Jak wynika z klauzuli 3.1 Dyrektywy dla celów Porozumienia określenie "pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin" odnosi się do pracownika, którego normalna liczba godzin pracy, obliczona według średniej tygodniowej lub na podstawie średniej z okresu zatrudnienia wynoszącego maksymalnie jeden rok, jest mniejsza niż normalna liczba godzin pracy w przypadku porównywalnego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin.
Tym drugim natomiast jest taki pracownik, który jest zatrudniony w pełnym wymiarze godzin w tym samym zakładzie, będący stroną takiego samego rodzaju umowy o pracę lub pozostający w stosunku pracy, który wykonuje taką samą lub podobną pracę/zajęcie, z należytym uwzględnieniem innych czynników, które mogą obejmować starszeństwo oraz posiadane kwalifikacje/umiejętności (klauzula 3.2 Dyrektywy).
Zdaniem Biura Pełnomocnika Rządu Ds. Osób Niepełnosprawnych…
Kwestię niepełnowymiarowego zatrudnienia osób niepełnosprawnych poruszyło Biuro Pełnomocnika Rządu Ds. Osób Niepełnosprawnych w swoim stanowisku z 18 kwietnia 2014 r. w sprawie ustalania czasu pracy niepełnosprawnych pracowników zatrudnionych w części etatu (BON-I-52311-76-2-WK/14).
Czytamy w nim, iż „przepisy art. 15 ust. 2 ustawy, wyznaczają normy czasu pracy dla pracownika niepełnosprawnego zatrudnionego na pełen etat, natomiast w przypadku osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionej na cześć etatu, normy te należy skrócić proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy takiej osoby.
W przypadku osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionej np. na ½ etatu, będzie to 3,5 godziny dziennie i maksymalnie 17,5 godziny tygodniowo, przy czym dzienna norma czasu pracy takiej osoby nie może przekroczyć 7 godzin.”.