Jak ustalić maksymalny okres obowiązywania umowy o pracę na czas określony po wejściu w życie nowych przepisów

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 25¹ KP, okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie będzie mógł przekraczać 33 miesięcy (limit czasowy), a łączna liczba tych umów nie będzie mogła przekraczać trzech (limit ilościowy). Przekroczenie limitu czasowego bądź limitu ilościowego spowoduje przekształcenie umowy o pracę na czas określony w umowę bezterminową. Skutek ten nastąpi automatycznie od dnia następującego po przekroczeniu limitu czasowego lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony.

Przy czym, na poczet 33-miesięcznego limitu czasowego zaliczany będzie wyłącznie okres zatrudnienia na podstawie umowy/umów o pracę na czas określony począwszy od dnia wejścia w życie noweli, czyli od 22.02.2016 r. (zob. art. 14 ust. 4 noweli). Tym samym, bez znaczenia w zakresie limitu czasowego pozostawać będzie długość okresu zatrudnienia na podstawie umowy/umów o pracę na czas określony, przypadająca przed 22.02.2016 r.

W różnego rodzaju opracowaniach poświęconych omawianemu tematowi można spotkać rozbieżne opinie na temat sposobu liczenia 33-miesięcznego okresu. W kwestii liczenia terminu określanego w miesiącach zasadniczo możliwe są dwa rozwiązania, w zależności od tego czy okres liczony od jego początku do zakończenia ma mieć charakter ciągły (nieprzerwany), czy też charakteru takiego posiadać nie musi.

W zakresie ustalania terminów ciągłych (nieprzerwanych) zastosowanie znajduje art. 112 kodeksu cywilnego (dalej: KC), zgodnie z którym, termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.

Natomiast w zakresie ustalania terminów, których ciągłość nie jest wymagana stosujemy art. 114 KC, który stanowi, że jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach, wówczas miesiąc liczy się za dni trzydzieści.

Trzydziestotrzymiesięczny okres, o którym mowa w nowym art. 25¹§ 1 KP nie jest terminem ciągłym. Może zostać przerwany. Tym samym, może się on składać z jednego lub większej liczby krótszych okresów, pomiędzy którymi mogą występować nieograniczone czasowo przerwy. Stąd też właściwym dla jego obliczenia nie jest art. 112 KC, lecz art. 114 KC. Oznacza to, że 33 miesięczny okres jest równy 990 dniom (33 miesiące x 30 dni). Składa się na niego okres zatrudnienia na podstawie jednej lub maksymalnie trzech umów o pracę na czas określony liczonych na zasadach określonych w art. 14 ust. 4 noweli. 

Stąd też, obowiązująca w dniu 22.02.2016 r. umowa o pracę na czas określony może trwać do 8.11.2018 r. bez konsekwencji w postaci jej przekształcenia w umowę o pracę na czas nieokreślony.