Zgodnie z art. 25 § 1 Kodeksu pracy zdanie drugie, jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności. Wskazany przepis wprowadza jeden warunek, od którego zależy dopuszczalność posłużenia się przez strony tym typem umowy o pracę na czas określony. Chodzi mianowicie o istnienie okresu usprawiedliwionej nieobecności innego pracownika. Umowa zawierana z pracownikiem zastępującym musi dotyczyć prac lub czynności, które należą do obowiązków pracownika nieobecnego. Nie oznacza to jednak, że umowa zawarta z pracownikiem zastępującym nieobecnego pracownika musi określać dokładnie takie same warunki zatrudnienia, jakie przewidywała umowa z pracownikiem zastępowanym. Zatem sytuacja, w której zastępujący będzie zatrudniony w niższym wymiarze czasu pracy niż zastępowany, w przypadku gdy część obowiązków zastępowanego została rozdysponowana wśród innych pracowników, nie będzie naruszała przepisów prawa pracy. Zatem taki sposób rozwiązania problemów kadrowych wynikających z nieobecności jednego z pracowników, jakiego dokonał pracodawca, o którym mowa w pytaniu, jest w pełni dopuszczalny.
Zapisz się
Do naszego newslettera
Bądź na bieżąco ze wszystkimi artykułami, nagraniami, darmowymi wydarzeniami oraz ofertą szkoleniową i nie pozwól zaskoczyć się żadnym zmianom w przepisach.