Określenie wysokości wynagrodzenia za pracę przez odwołanie do przepisów ustawy

Wynagrodzenie za pracę jest jednym z elementów treści umowy o pracę. Przepisy nie wskazują sposobu określenia jego wysokości pozostawiając decyzję w tym zakresie stronom stosunku pracy lub obowiązującym u danego pracodawcy przepisom płacowym. Artykuł 29 § 1 pkt 3 kodeksu pracy (dalej: KP) stanowi jedynie, że określone w umowie o pracę wynagrodzenie ma odpowiadać rodzajowi pracy i wskazywać wszystkie jego składniki.

W starszym orzecznictwie można spotkać stanowisko, zgodnie z którym wynagrodzenie – jako istotny element każdej umowy o pracę – winno być określone w sposób dokładny i nie pozostawiający wątpliwości co do umówionych przez strony zasad jego zapłaty (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3.11.1976 r., I PR 165/76, LEX Nr 14337).

Współcześnie przyjmuje się, że umowa o pracę nie musi podawać konkretnej kwoty wynagrodzenia za pracę. Wystarczy, że w jej treści znajdzie się jednoznaczne odwołanie do szczególnych przepisów pozaumownych, na których podstawie możliwe jest ustalenie wysokości należnego pracownikowi wynagrodzenia.

Na poparcie tej tezy podnoszony jest argument, że art. 29 KP stanowi wyraz implementacji postanowień art. 2 Dyrektywy Rady Nr 91/533/EWG z dnia 14.10.1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącym informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy (Dz. Urz. UE L. z dnia 18.10.1991 r., Nr 288, s. 32-35), który opisuje, w jaki sposób należy określić omawiany element umowy o pracę.

Zgodnie z tym przepisem, pracodawca jest zobowiązany do poinformowania pracownika o zasadniczych aspektach umowy lub stosunku pracy, w tym m.in. o wynagrodzeniu podstawowym (zasadniczym) oraz innych elementach składowych należnej mu płacy. Informacja ta może zostać przedstawiona w formie odniesienia do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych lub statutowych albo układów zbiorowych regulujących przedmiotowe zagadnienia (zob. art. 2 ust. 2h w zw. z art. 2 ust. 3 Dyrektywy).

Jak z powyższego wynika, wysokość wynagrodzenia może być określona w umowie o pracę przez odwołanie do przepisów ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2015 r., poz. 2008 ze zm.), w szczególności zaś do art. 2 ust. 5 tejże ustawy, na którego podstawie corocznie wydawane jest rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę na dany rok kalendarzowy. Dzięki temu zabiegowi nie będzie konieczna coroczna zmiana umowy o pracę w części dotyczącej wysokości wynagrodzenia za pracę pracowników, o których mowa w zapytaniu.

Można zakładać, że niemal każdy pracownik świadczący pracę w naszym kraju ma pełną wiedzę na temat aktualnie obowiązującej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Stąd zamieszczenie w umowie o pracę odwołania do wspomnianej ustawy z reguły będzie czytelnym komunikatem co do omawianego elementu jej treści. Niemniej jednak w razie jakichkolwiek wątpliwości, pracownik zawsze może zwrócić się do pracodawcy o udzielenie informacji w tym zakresie. W takiej sytuacji na pracodawcy ciążył będzie obowiązek udostępnienia do wglądu szeroko pojętych dokumentów (w tym tekstu przepisów zawartych w aktach prawnych), na których podstawie zostało ustalone wynagrodzenie za pracę danego pracownika (zob. art. 85 § 5 KP).