Zgodnie z art. 229 § 2 zd. 2 kodeksu pracy w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
W praktyce dość często zdarza się, że pracodawcy wysyłają listownie skierowanie na badanie kontrolne pracownikom, jeżeli ich nieobecność w pracy spowodowana chorobą przekroczy 30-ty dzień, tak jak w przypadku opisanym w zapytaniu. Skierowanie takie w żadnym razie nie ulega przedawnieniu, nawet jeżeli od jego wystawienia upłynie wiele tygodni, czy parę miesięcy. Można co najwyżej mówić o jego aktualności w kontekście opisanych w nim warunków, w jakich świadczy pracę kierowany na badania pracownik.
Należy bowiem mieć na uwadze fakt, że w treści skierowania pracodawca powinien zamieścić szczegółowy opis warunków pracy na stanowisku zajmowanym przez danego pracownika, z uwzględnieniem czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach.
Informacje te pracodawca zamieszcza odpowiednio w ramach jednej z pięciu następujących grup: „czynniki fizyczne”, „pyły”, „czynniki chemiczne”, „czynniki biologiczne” bądź „inne czynniki, w tym niebezpieczne”, zgodnie ze wzorem skierowania zamieszczonym w Załączniku nr 3a rozporządzenia Ministra Zdrowia i Polityki Społecznej z dnia 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 1996 r., Nr 69, poz. 332 ze zm.).
Jeżeli pomiędzy datą wystawienia skierowania a datą przeprowadzenia badań kontrolnych opisane w treści skierowania warunki pracy na danym stanowisku nie uległy zmianie to skierowanie można uznać za aktualne.