Skopiuj link
Wynagrodzenia osób wykonujących umowy, w których zagwarantowane wynagrodzenie wynosi co najmniej 2000 zł brutto stanowią podstawę wymiaru składek na Fundusz Pracy. W przypadku, kiedy osoba jest zatrudniona w trakcie miesiąca, otrzymuje wynagrodzenie niższe, proporcjonalnie pomniejszone do przepracowanych dni. Gdyby jednak pracowała cały miesiąc, otrzymałaby wynagrodzenie w pełnej wysokości. Podobnie w przypadku osób, które osiągają w skali miesiąca wynagrodzenie pomniejszone w związku z pobieraniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub korzystaniem z urlopu bezpłatnego. Dlatego pomimo wypłacania ubezpieczonemu niższego przychodu, pracodawca jest zobowiązany do opłacania od jego wynagrodzeń obowiązkowych składek na Fundusz Pracy. Zasada ta dotyczy pracowników oraz osób wykonujących umowę zlecenia, w której mają zagwarantowane wynagrodzenie w stałej miesięcznej kwocie. Obowiązek ten nie dotyczy zleceniodawcy w stosunku do zleceniobiorców, których wynagrodzenie określono w sposób inny niż kwotowo, np. akordowo, czy prowizyjnie, w stosunku do których nie jest możliwe ustalenie potencjalnego przychodu za dany miesiąc.
Od obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy ustawodawca zwalnia pracodawcę, w stosunku do pracowników, którzy są zatrudnieni z wynagrodzeniem niższym, niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę. Od takich osób Fundusz Pracy nie będzie należny, o ile nie posiadają innych, równoległych obowiązkowych tytułów do ubezpieczeń, z których przychody łącznie z tym, osiąganym u płatnika składek będą wyższe, niż 2000zł brutto w skali miesiąca.
Należy pamiętać, że obowiązek deklarowania składek na Fundusz Pracy występuje w przypadku podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Nie będzie dotyczył umów, będących dla ubezpieczonego dobrowolnym tytułem do ubezpieczeń.
Zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, nie mają obowiązku deklarowania składek na Fundusz Pracy przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, którzy nie zatrudniają ani jednego pracownika, a zawierają wyłącznie umowy zlecenia bez względu na wysokość wypłacanych z tego tytułu wynagrodzeń.
Ustawowe zwolnienie z deklarowania składek na ten Fundusz przysługuje również wszystkim płatnikom w stosunku do osób, które ukończyły 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn i obowiązuje od następnego miesiąca po miesiącu, w którym ubezpieczony skończył lata z wyjątkiem osób, które ukończyły wiek z pierwszym dniem danego miesiąca.
Zwolnienie przysługuje także każdemu przedsiębiorcy w okresie 36 miesięcy w stosunku do pracownic, powracających z urlopów związanych z rodzicielstwem przez niego udzielonych i jest liczone od miesiąca następnego po miesiącu w którym ubezpieczona powróciła do pracy.
Pracodawcy nie mają obowiązku opłacania Funduszu Pracy również w przypadku pracowników powyżej 50 roku życia, którzy przez co najmniej 30 dni przed zatrudnieniem pozostawali w ewidencji bezrobotnych lub poniżej 30 roku, skierowanych do pracy przez powiatowe urzędy pracy. W obydwu przypadkach zwolnienie przysługuje przez okres 12 miesięcy liczonych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zawarto umowę o pracę.
Podstawa prawna:,
- art. 2 pkt. 25, art. 104 ,104 a i 104 b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 645 z późn. zm.).