Skopiuj link
Zwolnienie z podatku
Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej stanowi przychód ze stosunku pracy. Art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), zwanej dalej ustawą, za przychód ze stosunku pracy każe bowiem uważać wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności przychód ze stosunku pracy stanowią: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
Obowiązek pracodawcy wypłaty pracownikowi ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej statuuje art. 2379 § 3 k.p. Wynika z niego, iż w przypadku gdy pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Tym samym przychód w postaci ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Koszty poniesione przez pracownika
Wysokość ekwiwalentu za pranie odzieży może zostać ustalona na podstawie przedłożonych przez pracownika rachunków z pralni lub w oparciu o aktualne ceny rynkowe stosowane w pralniach. Może ona zostać ustalona również we wzajemnym porozumieniu pracodawcy i pracownika. Porozumienie to winno uwzględniać aktualne cen rynkowe środka piorącego, wody, energii elektrycznej oraz czasu zużytego przez pracownika na pranie.
Z uwagi na użyty w art. 2379 § 3 k.p. zwrot „w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika”, przyjmuje się, iż ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych korzysta ekwiwalent w zakresie odpowiadającym faktycznie poniesionym przez pracownika tytułem prania odzieży roboczej kosztów. Zwrócił na to uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r., nr ITPB2/415-1014/12/MU. Stanął on na stanowisku, iż „stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.”.
Wypłata pracownikom ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej w formie stałego ryczałtu nie korzysta z przedmiotowego zwolnienia i podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, gdyż jego wysokość nie stanowi równowartości faktycznie poniesionych przez pracownika kosztów. Jak wyjaśnił bowiem Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2012 r., nr IPPB4/415-574/12-4/JK, „w przypadku, gdy ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej zostanie przyznany pracownikowi na podstawie powołanych wyżej przepisów Kodeksu pracy, wówczas wartość tego ekwiwalentu podlega zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…) Biorąc pod uwagę literalne brzmienie wyżej powołanych przepisów, należy stwierdzić, iż "ekwiwalent za pranie odzieży roboczej", o którym mowa w stanie faktycznym, nie jest ekwiwalentem korzystającym ze zwolnienia od podatku, gdyż jego wysokość nie stanowi równowartości faktycznie poniesionych przez pracownika kosztów. Zatem wypłata pracownikom stałej ryczałtowej kwoty kosztów prania odzieży roboczej, podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta
