Skopiuj link
Odpowiedź:
Kodeks pracy przyznaje każdemu pracownikowi prawo do nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Stosownie bowiem do dyspozycji art. 152 § 1 k.p., pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, zwanego dalej "urlopem". Urlop wypoczynkowy powinien zatem zostać wykorzystany w całości, jednorazowo. Przepis art. 162 k.p. wprowadza jednak wyjątek od tej zasady. Przewiduje on możliwość podziału urlopu wypoczynkowego na części.
Podział urlopu wypoczynkowego na części następuje na wniosek pracownika. Wolę wykorzystania urlopu wypoczynkowego w częściach pracownik powinien wyrazić na etapie planowania terminu wykorzystania urlopu w danym roku. Urlop nie może zostać podzielony na części z inicjatywy pracodawcy.
Złożenie przez pracownika wniosku o podział urlopu wypoczynkowego na części nie zobowiązuje pracodawcy do jego udzielenia. Wniosek taki nie jest bowiem dla pracodawcy wiążący. Wskazuje na to słowo „może” użyte w art. 162 zd. 1 k.p.
Zgodnie z art. 162 zd. 2 k.p. w przypadku podziału urlopu wypoczynkowego na części co najmniej jedna część urlopu powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Część ta powinna obejmować 14 następujących po sobie dni, tj. dni robocze, na które został udzielony urlop wypoczynkowy, dni wolne wynikające z rozkładu czasu pracy, niedziele, święta. Uwzględnieniu podlegają zarówno dni wolne, niedziele i święta występujące w trakcie urlopu, jak również mające miejsce bezpośrednio przed i po zakończeniu urlopu.
Pracodawca powinien odmówić uwzględnienia wniosku o podział urlopu wypoczynkowego na części, z których żadna nie obejmuje 14 kolejnych dni kalendarzowych. Nałożenie obowiązku podziału urlopu wypoczynkowego w taki sposób, aby jedna jego część obejmował 14 następujących po sobie dni kalendarzowych służy bowiem realizacji podstawowego celu urlopu wypoczynkowego, jakim jest odpoczynek od pracy i regeneracja sił przez pracownika.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
