Skopiuj link
Forma elektroniczna czynności prawnej
Z dniem 8 września 2016 r. zaczęły obowiązywać przepisy o formie dokumentowej czynności prawnych. Zostały one wprowadzone przez ustawę z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.
z 2015, poz. 1311).
Forma dokumentowa czynności prawnej została zdefiniowana w art. 772 k.c. Z przepisu tego wynika, iż do zachowania dokumentowej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie.
Jednym z warunków zachowania formy dokumentowej czynności prawnej jest złożenie przez stronę oświadczenia w postaci dokumentu. Dokumentem, w myśl art. 773 k.p, jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią. Dokument musi zatem umożliwiać zapoznanie się z treścią informacji w nim zawartej. Nie musi być opatrzony podpisem składającego oświadczenie woli ani sporządzony w formie papierowej. Informacja może bowiem zostać zapisana na nośniku innym niż papier. Dokumentem jest zatem m.in. e-mail, SMS, MMS, obraz, plik komputerowy.
Drugą przesłanką zachowania formy dokumentowej czynności prawnej jest złożenie oświadczenia woli w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej to oświadczenie. Inaczej mówiąc, chodzi o złożenie oświadczenia woli w sposób pozwalający na identyfikacje składającego to oświadczenie.
Na podstawie odesłania z art. 300 k.p. przepisy o formach czynności prawnych, w tym o formie dokumentowej, mają zastosowanie do oświadczeń woli składanych przez strony stosunku pracy.
Forma umowy o pracę
Art. 29 § 2 zd. 1 k.p. statuuje zasadę, iż umowa o pracę powinna zostać zawarta na piśmie. Forma pisemna umowy o pracy nie została jednak zastrzeżona pod rygorem nieważności. Tym samym jej niezachowanie nie skutkuje nieważnością całej czynności prawnej.
Przewidziana we wskazanym przepisie forma czynności prawnej jest formą dla celów dowodowych (ad probationem). Jej niezachowanie powoduje jedynie utrudnienia w możliwości przeprowadzeniu w toku postępowania sądowego dowodu ze świadków lub z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności prawnej (art. 77 k.c.).
W judykaturze podkreśla się, iż do nawiązania stosunku pracy wymagane jest wyłącznie istnienie zgodnej woli obu stron czynności prawnej. Dla skuteczności czynności prawnej nie ma znaczenia, czy umowa została zawarta w formie określonej w art. 29 § 2 zd. 1 k.p., czy w inny sposób (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 1977 r., sygn. akt I PRN 112/77).
Powyższe prowadzi do wniosku, iż umowa o pracę może zostać nawiązana zarówno w formie pisemnej, jak i z wykorzystaniem innych form czynności prawnych.
Podsumowanie
Umowa o pracę może zostać zawarta przy wykorzystaniu formy dokumentowej czynności prawnej. Jednakże decydując się na zawarcie umowy o pracę w ten sposób pracodawca powinien potwierdzić pracownikowi na piśmie przed dopuszczeniem go do pracy ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków. Przepis art. 29 § 2 zd. 2 k.p. stanowi bowiem, iż jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy potwierdza pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków.
Pracodawca, który nie wywiązuje się z obowiązku z art. 29 § 2 zd. 2 k.p., popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Zagrożone jest ono karą grzywny w kwocie od 1.000 do 30.000 zł (art. 281 pkt 2 k.p.).
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta