Skopiuj link
Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego
Pracownikowi zaliczanemu do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje prawo do dodatkowych 10 dni urlopu wypoczynkowego (art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2046 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą). Rzeczone uprawnienie nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów, chyba że wymiar rzeczonego urlopu jest niższy niż 10 dni roboczych (art. 19 ust. 2, 3 ustawy).
Zgodnie z art. 19 ust. 1 in fine ustawy prawo do pierwszego urlopu dodatkowego pracownik nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia go znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Dniem zaliczenia do stopnia niepełnosprawności jest data wydania orzeczenia o zaliczeniu do jednego z w/w stopni niepełnosprawności. Pracownik nabywa zatem po raz pierwszy prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego po roku pracy liczonego od dnia następnego po dniu wydania orzeczenia o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności.
Prawo do kolejnych urlopów dodatkowych pracownik nabywa w dniu 1 stycznia.
Utrata stopnia niepełnosprawności uprawniającego do dodatkowego urlopu wypoczynkowego
Utrata stopnia niepełnosprawności lub zmiana umiarkowanego bądź znacznego stopnia niepełnosprawności na lekki powoduje utratę prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Pracownik nie traci jednak prawa do dodatkowego urlopu, które nabył przed utratą stopnia niepełnosprawności lub jego zmianą. Dotyczy to zarówno bieżącego, jak i zaległego dodatkowego urlopu wypoczynkowego.
Ponowne nabycie stopnia niepełnosprawności uprawniającego do dodatkowego urlopu wypoczynkowego
Ustawodawca nie uregulował kwestii nabycia prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego przez pracownika, który w wyniku orzeczenia wydanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności ponownie nabył stopień niepełnosprawności uprawniający do dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Przedmiotowa kwestia stała się przedmiotem rozważań doktryny.
Część doktryny stoi na stanowisko, iż pracownik, który ponownie nabył stopień niepełnosprawności uprawniający do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, musi „na nowo” uzyskać prawo do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Pracownik uzyska zatem rzeczone uprawnienie dopiero po przepracowaniu jednego roku od dnia ponownego zaliczenia go do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności.
Zwolennicy tego stanowiska podnoszą, iż pracownik, który utracił stopień niepełnosprawności uprawniający do dodatkowego urlopu wypoczynkowego i ponownie go nabył, nie zachowuje ciągłości uprawnienia do dodatkowego urlopu wypoczynkowego. W związku z tym musi je ponownie nabyć.
W doktrynie prezentowany jest również pogląd odmienny. Według niego pracownik, który ponownie nabył stopień niepełnosprawności uprawniający do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, nie musi „na nowo uzyskać” prawa do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Konstrukcja prawa do pierwszego urlopu wypoczynkowego z tytułu niepełnosprawności z art. 19 ust. 1 ustawy jest bowiem podobna do prawa do pierwszego urlopu wypoczynkowego z art. 153 § 1 k.p. Tym samym kolejne dodatkowe urlopy wypoczynkowe, podobnie jak zwykłe urlopy wypoczynkowe, pracownik nabywa z każdym pierwszym dniem kolejnego roku kalendarzowego.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta