W jakim czasie pracodawca może powołać się na przyczynę uzasadniającą rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym z winy pracownika?

Zgodnie z art. 52 § 2 rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. „Inaczej mówiąc, pracodawca nie może w niesprecyzowanej perspektywie czasowej utrzymywać pracownika w niepewności co do rozwiązania umowy. Termin miesięczny ma charakter zawity, a zatem nie może ulec przywróceniu. Ewentualne zwolnienie pracownika dokonane z przekroczeniem wskazanego terminu będzie wadliwe. […] Złożenie oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika z przekroczeniem ustawowego terminu sprawia, że jest ono wprawdzie skuteczne i prowadzi do ustania umowy o pracę, ale jednocześnie jest kwalifikowane jako złożone z naruszeniem przepisów, co implikuje powstanie po stronie pracownika roszczeń wymienionych w art. 56 § 1 KP, a ich nieuwzględnienie przez sąd z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego może nastąpić tylko w wyjątkowych przypadkach (zob. wyr. SN z 18.9.2008 r., II PK 28/08, Legalis).” (por. Kodeks pracy. Regulacje Covid-19 w prawie pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Arkadiusz Sobczyk).

Aby pracodawca mógł zwolnić pracownika bez wypowiedzenia, musi dowiedzieć się o przyczynie, która uzasadnia takie zwolnienie. „Bieg terminu następuje po uzyskaniu wiadomości przez pracodawcę, to jest osobę lub organ zarządzający albo osobę upoważnioną do dokonywania czynności prawnych (art. 3¹ § 1), nie zaś przez brygadzistę lub innego kierownika (wyr. SN z 13.4.2000 r., I PKN 604/99, OSNAPiUS 2001, Nr 19, poz. 577; wyr SN z 5.6.2007 r., I PK 5/07, OSNP 2008, Nr 15–16, poz. 212).” (por. Kodeks pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Wojciech Muszalski, dr hab. Krzysztof Walczak).  Bieg miesięcznego terminu z art. 52 § 2 KP rozpoczyna się dopiero od chwili, w której pracodawca uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie z nim umowy o pracę (wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 października 1999 r., I PKN 318/99).

Jeżeli okoliczności uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 kodeksu pracy mają charakter ciągły i wystąpiły w kilku kolejnych dniach, to termin z art. 52 § 2 kodeksu pracy rozpoczyna bieg od dowiedzenia się przez pracodawcę o ostatniej z tych okoliczności (tak wyrok Sądu Najwyższego z 11 czerwca 1997 r., sygn. akt I PKN 202/97).