Z powyższego wynika, że jeżeli po przeprowadzeniu badania okulistycznego lekarz stwierdzi konieczność stosowania lub wymiany okularów to pracodawca musi zapewnić je pracownikowi. Środki, które pracownik otrzyma na ten cel korzystają ze zwolnienia od opodatkowania. Wątpliwości może natomiast budzić, czy w przypadku, gdy pracownik nie pracuje przy monitorze ekranowym, a otrzyma od pracodawcy dofinansowanie do zakupu okularów lub szkieł to uzyska przychód podlegający opodatkowaniu, czy też nie.

Należy przyjąć, że w przedstawionym powyżej przypadku wartość środków, które pracownik uzyska od pracodawcy trzeba doliczyć do pozostałego przychodu i opodatkować. Nie ma bowiem podstaw, aby tego rodzaju świadczenie korzystało ze zwolnienia od opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Za odrębne przepisy można w tym zakresie uznać:

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy;
• rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych;
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.

Żaden z wskazanych wyżej aktów prawnych nie stanowi o konieczności dofinansowania zakupu okularów lub szkieł kontaktowych dla pracowników, którzy nie spędzają co najmniej połowę swojego czasu pracy przy monitorze ekranowym. Dlatego też zwolnienie nie ma zastosowania.