Z przedstawionych powyżej aktów prawa wynika, że pracodawca, który rozstał się z pracownikiem, którego wynagrodzenie podlegało zajęciu, powinien zamieścić stosowną wzmiankę w tym przedmiocie w świadectwie pracy (art. 97 § 2 kodeksu pracy), wskazując komornika, numer sprawy egzekucyjnej, jak również wysokość potrąconych kwot.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 884 § 2 kodeksu postępowania cywilnego: „W razie rozwiązania stosunku pracy z dłużnikiem dotychczasowy pracodawca czyni wzmiankę o zajęciu należności w wydanym dłużnikowi świadectwie pracy, a jeżeli nowy pracodawca dłużnika jest mu znany, przesyła temu pracodawcy zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia oraz powiadamia o tym komornika i dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne. Wzmianka w świadectwie pracy powinna zawierać oznaczenie komornika, który zajął należność, oraz numer sprawy egzekucyjnej, jak również wskazać wysokość potrąconych już kwot. Przesłanie zawiadomienia komornika ma skutki zajęcia należności dłużnika u nowego pracodawcy od chwili dojścia zawiadomienia do tego pracodawcy.”

Pracodawcy, który zaniedba przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, komornik może wymierzyć grzywnę w wysokości do pięciu tysięcy złotych. Grzywna jest powtarzana, jeżeli pracodawca nadal uchyla się od wykonania tej czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie (art. 886 § 1 kodeksu postępowania cywilnego).