Zgodnie z § 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwanych dalej „składkami”, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 2.

W § 2 określone zostały te przychody, których nie uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku. Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 wyłączeniu podlega wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 300 zł.

„Warunkiem skorzystania z ww. przepisu jest to, aby:

1. posiłki nie mogły być zastąpione wypłatą ekwiwalentu;
2. wartość posiłków w stosunku miesięcznym nie przekraczała kwoty 190 zł [od 1 marca 2022 roku – 300 zł] (ewentualna nadwyżka podlega oskładkowaniu);
3. realizacja zakupu posiłku, dokonywana poprzez bony, talony, kupony żywieniowe lub przedpłacone karty płatnicze, następowała w restauracjach, lokalach gastronomicznych, stołówkach, sklepach i innych miejscach, które oferują już gotowe posiłki; […]

Wyłączeniem składkowym mogą być objęte wyłącznie posiłki gotowe do spożycia, nie zaś pojedyncze produkty spożywcze, z których można przygotować konkretne danie dopiero po odpowiednim przyrządzeniu.” (Lista płac w praktyce. Odpowiedzi na najtrudniejsze pytania, red. Mariusz Pigulski, 2019 r., Roz. XI, temat 7. Aut. Anna Wenta).