Art. 187 kodeksu pracy statuuje prawo pracownicy do przerw na karmienie dziecka piersią. Długość przerwy zależy od liczby dzieci karmionych piersią. Jeżeli pracownica karmi piersią jedno dziecko, długość każdej przerwy wynosi pół godziny. W przypadku gdy pracownica karmi piersią dwoje lub więcej dzieci, każda przerwa wynosi 45 minut. Natomiast liczba przerw związana jest z dobowym wymiarem czasu pracy. W sytuacji, gdy jest on krótszy niż 4 godziny, przerwa na karminie nie przysługuje. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi od 4 do 6 godzin, pracownica ma prawo do jednej przerwy, a gdy przekracza 6 godzin – pracownicy przysługują dwie przerwy.

Trzeba pamiętać, że przerwy na karmienie dziecka piersią wliczane są do czasu pracy i za czas ich trwania pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia. Korzystanie przez pracownicę z przerw na karmienie dziecka piersią (bez względu na ich liczbę oraz czas trwania) nie ma zatem wpływu na dobowy wymiar czasu pracy i tym samym nie powoduje jego obniżenia.

Wobec tego, jeżeli pracownica jest zatrudniona na część etatu (np. pracuje przez 6 godzin i 30 minut dziennie) to w tym czasie może korzystać z dwóch 30. lub 45-minutowych przerw. Tym samym faktycznie wykonuje pracę przez 5 godzin i 30 minut (albo 5 godzin). Czy w takiej sytuacji przysługuje jej prawo do przerwy, o której mowa w art. 134 kodeksu pracy?

Zgodnie z dyspozycją art. 134 kodeksu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. Zatem przesłankę skorzystania z prawa do 15-minutowej przerwy w pracy stanowi jedynie dobowy wymiar czasu pracy wynoszący co najmniej 6 godzin. Bez znaczenia pozostaje to, czy pracownik korzysta z innych przerw w pracy, w tym także przerwy na karmienie dziecka piersią. Pracownica może, wobec tego korzystać z przerw na karmienie oraz z przerwy 15-minutowej.