Sejm przyjął nowelizację kodeksu pracy, która obejmuje między innymi zmianę treści art. 942 tej ustawy. Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem tego przepisu pracodawca jest obowiązany informować pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy.
Procedowana nowelizacja przewiduje rozszerzenie dotychczasowego katalogu informacji. Na podstawie nowej treści przepisu, o ile wejdzie ona w życie, pracodawca będzie obowiązany informować pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy o:
- możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;
- możliwości awansu;
- wolnych stanowiskach pracy.
Uchwalona przez Sejm ustawa trafiła do Senatu.
Nowe brzmienie jest skorelowane z zakazem dyskryminacji, o którym mowa w art. 183a § 1 kodeksu pracy – „Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.” Jak wynika z treści art. 183b § 1 kodeksu pracy za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 183a § 1, którego skutkiem jest w szczególności:
- odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
- niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
- pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe
– chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.
Powiązanie powyżej przywołanych regulacji oraz konieczności informowania o możliwości awansu może w przyszłości ułatwiać pracownikom dowodzenie nierównego traktowania w zatrudnieniu.