Za przychody ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Można zatem przyjąć, że przychodami ze stosunku pracy są wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje od pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Sfinansowanie lub dofinansowanie przez pracodawcę obiadu dla pracownika stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy. Warunkiem skorzystania z dofinansowania jest bowiem pozostawanie przez świadczeniobiorcę i świadczeniodawcę w stosunku pracy. Świadczenie pracodawcy w postaci dofinansowania uznać należy – w zależności od jego zakresu – za świadczenie nieodpłatne lub świadczenie częściowo odpłatne. Jego celem jest bowiem zwolnienie pracownika z ponoszenia kosztów zakupu posiłku w całości lub w części.
Z dyspozycji art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Jeżeli pracodawca w całości pokryje koszty zakupu lunchu to jego wartość – zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ustala się według cen zakupu. Natomiast w przypadku, gdy pracodawca częściowo dofinansowuje zakup obiadu i jego świadczenie ma charakter częściowo odpłatny, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tego świadczenia, ustaloną według zasad określonych w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ceną zakupu, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Analogiczne zasady stosuje się także do przypadku, gdy to pracodawca w ramach swojego przedsiębiorstwa przygotowuje posiłek dla pracowników.
Jednocześnie warto zwrócić uwagę, że inaczej w sferze podatkowej będzie przedstawiał się przypadek, kiedy finansowane przez pracodawcę obiady będą stanowiły posiłki regeneracyjne, które pracodawca ma obowiązek zapewnić niektórym pracownikom. Wtedy świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu.