Zgodnie z ust. 1 przywołanego przepisu pracownikowi przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy, w wymiarze 2 dni albo 16 godzin, z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli jest niezbędna natychmiastowa obecność pracownika. W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia.

To kolejny rodzaj dni wolnych, z których może skorzystać pracownik. Przysługuje on bowiem niezależnie od urlopu wypoczynkowego oraz urlopu na żądanie, który jest wliczany do urlopu wypoczynkowego.

O sposobie wykorzystania w danym roku kalendarzowym omawianego zwolnienia od pracy decyduje pracownik w pierwszym wniosku o udzielenie takiego zwolnienia złożonym w danym roku kalendarzowym (art. 148¹ § 2 kodeksu pracy). Pracodawca jest obowiązany udzielić zwolnienia od pracy na wniosek zgłoszony przez pracownika najpóźniej w dniu korzystania z tego zwolnienia (art. 148¹ § 3 kodeksu pracy). Warto zwrócić uwagę, że przepisy nie przewidują konieczności przedłożenia przez pracownika dokumentów potwierdzających powód jego zwolnienia z pracy i nie dają także pracodawcy prawa ich żądania.

Zwolnienie od pracy z powodu siły wyższej udzielane w wymiarze godzinowym, dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.