Skopiuj link
Język polski
Kodeks pracy nie reguluje kwestii języka w jakim powinna zostać sporządzona umowa o pracę oraz inne dokumenty związane z zatrudnieniem. W tym przedmiocie zastosowanie znajdują postanowienia ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 43, poz. 224 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o języku polskim.
Art. 7 ustawy o języku polskim statuuje obowiązek używania języka polskiego przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy. Powstaje on, jeżeli łącznie są spełnione następujące przesłanki:
- osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz
- umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przedmiotowy obowiązek obejmuje przede wszystkim powinność sporządzania dokumentów w tym języku (art. 8 ust. 1 ustawy o języku polskim).
Powyższe prowadzi do wniosku, iż pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach określonych w art. 7 ust. 1 ustawy o języku polskim ma powinność stosowania języka polskiego w odniesieniu do wszystkich dokumentów z zakresu prawa pracy, w szczególności do umowy o pracę. Obowiązku tego nie wyłącza okoliczność, iż język polski nie jest wykorzystywany w trakcie świadczenia pracy. Ma to znaczenie zwłaszcza w stosunku do pracodawców zagranicznych. Jak wyjaśnił bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 czerwca 2008 r., „obowiązek używania języka polskiego dotyczy w szczególności tych pracodawców zagranicznych, którzy na terenie Polski zatrudniają polskojęzycznych pracowników.” (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 573/07).
Dokumenty w obcym języku
Art. 8 ust. 1b ustawy o języku polskim dopuszcza możliwość sporządzenia umowy o pracę oraz innych dokumentów wynikających z zakresu prawa pracy w języku obcym. Następuje to na podstawie wniosku osoby świadczącej pracę władającej językiem, w którym ma zostać sporządzona umowa lub inny dokument, i równocześnie niebędącej obywatelem polskim. Osoba to powinna zostać uprzednio pouczona o prawie do sporządzenia umowy lub innego dokumentu w języku polskim.
Akceptowaną praktyką jest także sporządzenie umowy o pracę oraz pozostałych dokumentów z zakresu prawa pracy w dwóch wersjach językowych: polskiej i obcojęzycznej. W takim przypadku podstawę wykładni tych dokumentów stanowić będzie wersja polska.
Państwowa Inspekcja Pracy
Państwowa Inspekcja Pracy sprawuje kontrolę używania języka polskiego przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy (art. 7b ustawy o języku polskim). Kontrola używania języka polskiego powinna mieć miejsce w związku z realizacją przez PIP jej kompetencji określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 640 z późn. zm.).
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta